Masz więcej niż jedną paczkę z grą? Koniecznie przeczytaj! SLOTY NA POSTAĆ

Przeczytałem artykuł i jest tam sporo wytłumaczone jestem jednak przekonany że docelowe rozwiązanie będzie ewaluowało, ponieważ koncept to jedno a wykonanie to drugie, pamiętajcie że SC to też gra i musi w jakiś sposób bawić, więc górę weźmie rozwiązanie najbardziej rozsądne i ergonomiczne dla użytkownika zarazem. 

 

Sądzę że przed wydaniem pełnego PU, będziemy mieli okazję kopnąć w kalendarz i zobaczyć jak na tym etapie to wygląda  Zaloguj się aby zobaczyć tę zawartość. /emoticons/default_wink.png">

 

@Goomich, świetnie że linkujesz i jesteś tak długo z SC, że wiesz wszystko  Zaloguj się aby zobaczyć tę zawartość. /emoticons/default_wink.png">

Pamiętaj jednak, że te pytania zadają nowi gracze którzy szukają tu pomocy i konkretnego wyjaśnienia, nie zawsze znają angielski, warto więc trochę się postarać i napisać jak to jest skoro już się wszystko wie.

ale sie wszyscy tym rajcujecie  Zaloguj się aby zobaczyć tę zawartość. /emoticons/default_biggrin.png">
a najlepsze jest to ze o tym byla juz mowa od dawna
widac jak wszyscy ogladaja programy typu around the verse ;/

 Zaloguj się aby zobaczyć tę zawartość. 

 

Tak było mówione ale teraz mamy więcej wiedzy na ten temat i jak by nie patrzeć potwierdzenie tych informacji w dodatku jest to dyskusja - przypominam forum dyskusyjne

 Zaloguj się aby zobaczyć tę zawartość. 

 

 

 

Śmierć kosmonauty.

 

Moim celem w Star Citizenie jest zbudowanie wszechświata, w którym będę chciał grać dzień po dniu, taki, który w pełni zanurzy mnie w środowisku i historiach dziejących się wokół mnie.

 

Chcę by w PU (mamy jakieś oficjalne ADekowe tłumaczenie dla persistent universe?) zdarzenia się wydarzały, rządy upadały, wojny toczyły, a gracze stawali legendami. Chcę by Galaktopedia rosła tydzień po tygodniu odbijając nie tylko treści, które Cloud Imperium będzie ciągle generować, ale także wielkie uczynki dokonane przez graczy.

 

By osiągnąć poczucie żywej historii potrzebny jest wszechświat gdzie czas posuwa się, postacie umierają, a nowe wychodzą na przód.Poza tym chcę by ludzie mieli poczucie spełnienia, gdy ukończą bardzo trudną dostawę (malutki problem z trading run. ), czy zabiją szczególnie niesławnego pirata. Nienawidzę obecnego trendu w gra dla pojedynczego gracza, gdzie gra sama zapisuje stan co dwie sekundy, a jeśli umrzesz, to zaczynasz tylko kilka kroków wcześniej. To zmienia cię w leniwego i niedbałego gracza. Wiedząc, że jeśli zginę, to i tak pojawię się znów kilka kroków wcześniej, rozbijałem się przez gry takie jak Mass Effect lub Gears of War, waląc dookoła ze wszystkich luf. W Wing Commanderze, czy Privateerze musiałeś ukończyć misję, by przejść dalej. Nie było zapisu w połowie misji. To tworzyło rodzaj niepokoju pod koniec misji, gdy byłeś ciężko uszkodzony, a tarcze były słabe, ale jeśli udało ci się doczołgać do domu szczęśliwie, czułeś, ze czegoś dokonałeś. Bez ryzyka utraty czegoś na co ciężko pracujesz, to uczucie staje się tanie.

 

Ostatnią grą dla pojedynczego gracza, która dała mi ekstremalne poczucie spełnienia po ukończeniu była Demon;'s Souls. To jak poradzili sobie z reinkarnacją twojego ducha / ciała było spójne z ich światem i fikcją, a ponieważ nie mogłem zapisać w środku, wyczyszczenie go, szczególnie po trudnej walce z bossem  było ogromnie satysfakcjonujące. Była to też jedna z najbardziej frustrujących gier w jakie grałem! Myślę, że Demon's Souls było za bardzo w "karzącym" krańcu na osi trudności, ale to naprawdę przypomniało mi o tym, że warto mieć coś do stracenia w trakcie gry (no a czas?). Nie możesz mieć światła z ciemnością (chyba chciał napisać, ze nie można mieć światła be ciemności?) i nie można mieć nagrody bez ryzyka.

 

W 42 Eskadrze (sorki, za przetłumaczenie, ale lepiej wygląda. ) całkiem łatwo to osiągnąć. Musisz ukończyć misję, by przejść dalej i nie możesz zapisać gry, gdy jesteś w przestrzeni. Gdy umrzesz wracasz do wcześniejszego zapisu sprzed misji.

 

Sztuka polega na rozwiązaniu jak porażka będzie rozwiązana w PU, ponieważ nie można po prostu cofnąć gry do wcześniejszego punktu.

 

Najprostsze rozwiązanie, to gdy tj statek zostanie zniszczony udaje ci się katapultować i dryfujesz sobie w kosmosie dopóki ktoś cię nie podniesie i nie zwróci na ostatnią planetę / lądowisko, by upomnieć się o twój nowy statek minus ładunek i lepsze moduły, które miałeś (chyba, że wykupiłeś dodatkowe ubezpieczenie) i znów ruszyć w kosmos.

 

Takiej mechaniki używa EVE-Online, z dodatkowym smaczkiem, że jeśli inny gracz rozwali twoją kapsułę ratunkową, aktywowany jest klon twojej postaci, odradzając twoją postać i w efekcie czyniąc ją nieśmiertelną. W EVE śmierć jest dozwolona w fikcji i zrównoważona mechaniką klonowania, która pozwala na utratę mienia, ale nie skilli twojej postaci (w przeciwieństwie do Star Citizena, twoja postać w EVE ma RPGowe skille, których się uczysz).

 

Mechanika śmierci jest sprytna i dobrze wpleciona w fikcję.

 

Ale ja nie jestem zainteresowany w tworzenie EVE 2.0 z kokpitami.

 

Jednym z moich celów ze Star Citizenem jest uczynienie go bardzo intuicyjnym i rzeczywistym. Chcę czuć efekty fizycznych uszkodzeń mojej postaci, utratę kończyny, czy innych wypadków, które mogą się się wydarzyć w kosmosie. Jeśli moja postać uczestniczyła w kilku wojnach, chcę widzieć na nim blizny - może cybernetyczna ręka ponieważ jedna została utracona w trakcie strzelaniny albo po złej stronie w trakcie walki myśliwców. Chcę móc podejść do innego gracza w barze i ZOBACZYĆ, że on lub ona jest posiwiałym weteranem z bliznami by to udowodnić. To jest poziom detali, faktury i immersji, którą chcę osiągnąć w Star Citizenie.

 

Czuję też, że jeśli każdy może być łatwo sklonowany, zasadniczo zmieni to strukturę wszechświata. Teraz będzie to świat pełen nieśmiertelnych bogów. Śmierć jest teraz finansową i czasową niedogodnością, które brak dodatkowych konsekwencji. Cykl życia i śmierci ludzkości jest tym co dało nam naszą historię, naszą potrzebę do zostawienia czegoś po sobie, by iść naprzód. Jeśli chcesz żywy, oddychający świat, który ma wiele z dynamik rzeczywistego świata i jest inspirowany przez zmierzch i upadek cesarstwa Rzymskiego, nieśmiertelność dla wszystkich jest problematyczna.

 

Z drugiej strony chociaż ostateczna śmierć jest realistyczna, nie jest za bardzo zabawna, kiedy pierwszym razem gdy jesteś po złej stronie w walce, stracisz wszystko i musisz zaczynać od nowa.

 

Chcę by Star Citizen był immersyjny I zabawny.

 

Mechanika śmierci, którą wymyśliłem daje poczucie śmiertelności i historii, bez czynienia jej frustrującą albo zabijania (kalambur zamierzony) zabawy.

 

Życie i śmierć kosmonauty.

 

(Będzie ukończone jak wrócę z siłki. I odpocznę. I znowu będę miał czas. Najwyżej pół roku. Jak bum cyk cyk.)

Oraz artykuł z 2013go do którego znalazłam link przypadkiem grzebiąc w archiwalnych newsletterach z CIG: [Multiple Packages Clarification] (skoro jest takie zainteresowanie muszę to przeorać na PL i wrzucić na stronę i/lub do sekcji FAQ).

Ekran tworzenia postaci będzie wykonany "w fikcji". Zaczniesz grę w widoku pierwszo-osobowym patrząc na dwoje drzwi do łazienek - jedne z symbolem męskim, jedne z damskim. To przez które drzwi zdecydujesz się przejść zdeterminuje jaką płeć będziesz mieć gdy dojdziesz do umywalki (Emmm, IMO dobrze by było znać swoją płeć, nim dojdzie się do pisuaru. No chyba, że idziemy tam żeby zrobić dwójkę.). Podchodząc do lustra zobaczysz swoje odbicie. Starcie z lustra mgły ręką (albo za pomocą jakiejś podobnej mechaniki) odkryje / zmieni wygląd twoje twarzy. Kiedy będziesz zadowolony z tego jak wyglądasz wyjdziesz stamtąd i wrócisz do biura i oficera rekrutacyjnego UEE. Wpiszesz swoje imię w formularzu na MobiGlasie oraz wyznaczysz beneficjenta na wypadek śmierci: to morze być członek rodziny, syn, córka, wujek, ciotka, albo ktoś całkowicie nowy (jednak nie inny gracz). 

 

Marynarka UEE ma opcję wycofania się do momentu gdy dotrzesz do zaawansowanego treningu (gdzie zacząłby się Squadron 42). Tak więc jeśli chcesz tylko wskoczyć do Star Citizena, możesz wycofać się od razu. Jeśli chcesz trochę podstawowego treningu w pilotażu, możesz korzystać z podstawy i wykupić się. W takim wypadku gracz miałby mały dług względem UEE, który on / ona miałby spłacić w ciągu roku gry, albo stałby się dłużnikiem (dłużnikom odmawia się lądowania na planetach kontrolowanych przez UEE oraz nie otrzymują ochrony UEE dopóki nie spłacą długu). 

 

Gracz wchodzi do PU albo po ukończeniu kampanii Squadron 42 (która wcale nie musi być udana), albo przez wycofanie przed zaawansowanym treningiem i ruszając od razu do sektora prywatnego.

 

Większość graczy powinna mieć jakiś rodzaj podstawowego ubezpieczenia, czy to LTI, które otrzymali wszyscy, którzy zasponsorowali do tej pory, albo ograniczone w czasie ubezpieczenie, które nadejdzie z późniejszym paczkami. Gracz będzie w stanie wziąć małą pożyczkę by sfinansować swoją pożyczkę (z takimi samymi karami jak opisane powyżej).

 

Będzie w stanie odpalić "symulacje treningowe" w module symulacyjnym w swoim hangarze (myśl o tym jak o czymś w rodzaju gry arkadowej w Pokoju Gotowości Pilotów w oryginalnym Wing Commanderze) by potrenować umiejętności bojowe bez żadnych skutków ubocznych (poza paroma malkontemtami, którym nie pasuje że mają tylko dwa kolory tła  Zaloguj się aby zobaczyć tę zawartość. /emoticons/default_tongue.png">). Ale oczywiście nie ma tu też żadnej finansowej nagrody.

 

Kiedy wyruszysz w porządną przestrzeń nadstawiasz się na ryzyko, ale długoterminowe, a nie natychmiastowe.

 

Widzę, że każda postać, którą grasz ma możliwość "umrzeć" wiele razy nim ostatecznie wyciągnie kopyta. Myśl o tym jak o "życiach" w starych grach zręcznościowych. Nauka w przyszłości jest znacznie bardziej zaawansowana niż dzisiejsza. Medycyna ma możliwość przywrócenia do życia ludzi ze stanu, który dziś uznawany by był za zgon. 

 

Jeśli przegrasz w pojedynku myśliwskim, a twój statek zaraz wybuchnie, masz kilka sekund, żeby się katapultować. Jeśli uda ci się to zrobić bezpiecznie i nikt nie rozwali twojego katapultowanego awatara, to nawet nie zużyjesz "życia". Skończysz na planecie, na której ostatnio dokowałeś, z nowym statkiem dzięki CałoSystemowemu Ubezpieczeniu. Stracisz też ładunek i wyposażenie (chyba, ze je też ubezpieczyłeś (dzięki za automatyczny zapis, straciłem tylko jedną linijkę) je i zostałeś zniszczony w systemie o poziomie ryzyka na lub pod wskaźnikiem ubezpieczenia). 

 

Jeśli nie uda cię katapultować bezpiecznie, albo ktoś rozwali twoją katapultowaną postać (co pociąga za sobą surowe kary w "cywilizowanej" przestrzeni) twój nadpalony i prawie martwy awatar jest odzyskiwany (recovered tłumaczy się też na wyzdrowieć, ożywić, ale wolę myśleć, że zostaje się revovered przy  pomocy Reclaimera. ) i budzisz się w ambulatorium.

 

To samo dzieje się, gdy zginiesz w czasie abordażu, a twoi towarzysze nie mogę cię odzyskać (wait for it...). W takim wypadku przyjmuje się, że twoje martwe ciało zostało wywalone w kosmos (z resztą śmieci?) i wtedy odzyskane (...mówiłem, że Reclaimerem?).

 

Każda "śmierć" powoduje zużycie na twoim ciele. W zależności od tego gdzie zostałeś trafiony i jak umarłeś, twoja postać może potrzebować nowych części, które mogą być cybernetyczne, albo organiczne. Ewentualnie, po zbyt wielu śmierciach, ciało twojej postaci się podda i zamiast obudzić się w ambulatorium, weźmiesz udział pogrzebie swojej zmarłem postaci jako beneficjent, którego wyznaczyłeś, gdy na początku tworzyłeś swoją postać. Jeśli twoja stara postać zrobiła coś godnego uwagi (jakieś growe osiągnięcie) jej nagrobek może głosić: "Tu leży Krzychu, odkrywca punktu skokowego do Oriona 2, zabójca Strasznego Pirata Robertsa i Obywatel Pierwszej Klasy". 

 

CDN

Dobra robota Goomich, za taką odpowiedź i wyjaśnienia nowi gracze będą Cie kochali, brawa !  Zaloguj się aby zobaczyć tę zawartość. /emoticons/default_wink.png">

Zapowiada się wyśmienicie dla ludzi pragnących tworzyć dzienniki. Ciekawy jestem, czy to ile razy postać nie będzie miała pulsu "tymczasowo" będzie częściowo losowe, czy będzie mieli gdzieś liczniki. 

Będzie też interesujące przechodzić się po ulicach i patrzeć na graczy w pełni "ludzkich". Pewnie wojownicy będą mieli ich za cioty, a biznesmeni ich za durni. 

Jako nowy gracz: "kocham Cię Goomich!"

 

[pssst. Tommy. Podpuszczaj go częściej. Na prawdę warto!]

 Zaloguj się aby zobaczyć tę zawartość. 

 

Trudno będzie ale się postaram  Zaloguj się aby zobaczyć tę zawartość. /emoticons/default_biggrin.png">

Może teraz jak już ma pierwszego wielkiego fana będzie łatwiej  !!!  

Piszcie piszcie, mniej roboty dla mnie to i tak nie jest bo wszystko w końcu trzeba przemielić i wrzucić na serwis... Ech przydałyby sięze dwa klony...  Zaloguj się aby zobaczyć tę zawartość. /emoticons/default_smile.png">